1 Տիրոջ խօսքը, որ եղաւ Փաթուէլի որդի՝ Յովէլին։
2 Լսեցէք այս, ով ծերեր, եւ ականջ դրէք, ով երկրի բոլոր բնակիչներ, ա այսպիսի բան եղե՞լ է արդեօք ձեր օրերին, եւ կամ ձեր հայրերի օրերին։ 3 բ Սորա մասին պատմեցէք ձեր որդկանցը, եւ ձեր որդիքն իրանց որդկանցը, եւ նորանց որդիքը ուրիշ սերունդի։ 4 գ Խառնիճից մնացածը մորեխը կերաւ, եւ մորեխից մնացածը ջորեակը կերաւ, եւ ջորեակից մնացածը երեւիլը կերաւ։
5 Զարթնեցէք, ով արբածներ, եւ լացէք եւ ողբացէք, ով ամեն գինի խմողներ, քաղցուին համար դ որ կտրուել է ձեր բերանիցը։ 6 Որովհետեւ մի ազգ է վեր եկել իմ երկրի վերայ՝ ե զօրաւոր եւ անթիւ, զ նորա ատամները առիւծի ատամներ են, եւ մատակ առիւծի ժանիքներ ունի։ 7 է Նա իմ որթը աւերեց, թզենիս կոտրատեց, բոլորովին պլոկեց ու դէն գցեց. Նորա ուռերը սպիտակացան։
8 ը Ողբա կոյսի պէս, թ որ քուրձով գօտեւորուած է իր երիտասարդութեան տիրոջ վերայ։ 9 Հացի ընծան եւ նուէրը ժ կտրուել է Տիրոջը տանիցը, սուգ են անում Տիրոջը ծառայող քահանաները։ 10 Արտը աւերուել է, ի երկիրը սուգ է անում, որ աւերուել է ցորենը, լ չորացել քաղցուն, թոռոմել իւղը։
11 խ Ամաչեցէք, ով երկրագործներ. Ողբացէք, ով այգեգործներ, ցորենին համար եւ գարիին համար որ փչացել է արտի բերքը։ 12 ծ Որթը չորացել է, եւ թզենին թոռոմել, նռնենին, արմաւենին էլ եւ խնձորենին՝ արտի բոլոր ծառերը չորացել են. Որովհետեւ կ ցամաքել է ուրախութիւնը մարդկանց որդիներիցը։
13 հ Գօտեւորուեցէք քուրձով եւ սուգ արէք, ով քահանաներ, ողբացէք, ով սեղանի սպասաւորներ, եկէք՝ գիշերը քուրձերով անցրէք, ով իմ Աստուծոյ սպասաւորները, որ խափանուել է ձեր Աստուծոյ տանիցը ձ հացի ընծան եւ նուէրը։ 14 ղ Ծոմ սրբեցէք, ճ հանդէս կանչեցէք. Ժողովեցէք ծերերին՝ մ երկրի բոլոր բնակիչներին ձեր Տէր Աստուծոյ տունը եւ աղաղակեցէք Տիրոջը։
15 յ Վա՜յ այն օրին, որովհետեւ ն մօտ է Տիրոջ օրը. Եւ իբրեւ աւերմունք է գալիս Ամենակարողի կողմից։ 16 Ահա մեր աչքի առաջին կտրուել է կերակուրը, մեր Աստուծոյ տանիցը՝ շ ուրախութիւնն ու ցնծութիւնը։ 17 Սերմերը փտել են հողի կոշտերի տակին, ամայացել են շտեմարանները, քանդուել՝ ամբարները, որ խորշակահար է եղել ցորենը։ 18 ո Ինչպէս են հեծում անասունները, շշկլուել են արջառների հօտերը, որովհետեւ արօտ չ’կայ նորանց համար, ոչխարների հօտերն էլ տանջվում են։ 19 չ Դէպի քեզ եմ աղաղակում, ով Տէր, որ պ կրակը կերել է անապատի արօտները, եւ բոցը այրել է դաշտի բոլոր ծառերը։ 20 Դաշտի անասուններն էլ են ջ քեզ մտիկ տալիս, որ ռ չորացել են ջրերի վտակները, եւ կրակը այրել է անապատի արօտները։
Հովել 1